ŁZY NIEPOROZUMIENIA

Nieporozumienia w oku kręci się łza,
Wszystko przez rozłąkę która długo trwa,
Od euforii po smutek, huśtawka nastroju,
Siedzę i tęsknie sam w swym pokoju.
Świece przygasły, noc na mnie spływa,
Wciąż w mojej głowie rozmowa się zrywa...
Uśmiech mi z twarzy znów gdzieś zaniknął,
Z głupiego powodu konflikt wyniknął.
Gdzie są moje myśli, gdy myśleć nie mogę,
Stos ciernistych krzewów zawala mi drogę,
Zaciskanie oczu nic tu nie pomoże,
Tej nocy spać nie będę, wyleje łez morze.
Przejdę nad przepaścią, choćby wichry wiały,
Z jednej strony odchłań, z drugiej ostre skały.
Cieńka jest ta kładka, nić porozumienia,
Ale się nie cofnę, spełnie Twe marzenia.
Choćby na kolanach, przejdę każdą drogę,
Nie mogę Cię zawieść, poprostu nie mogę...
Przejdę piekło i niebo, uchwycę w ramiona,
Uczucia miłości nic niepokona...
Potrzebuję wiary, nawet i modlitwy, by pozbyć się grzechu,
I iść znów przez życie z Tobą w uśmiechu.

autor

Juvic

Napisany: 2015-12-19 Dodano: 2008-04-19 19:44:48

Ten wiersz przeczytano 492 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie