Magia twojego imienia
Wystarczy imię twoje wyszepczę
już błogosławi uśmiech me usta
melodia liter kołysze serce
i rozłąki mniej doskwiera pustka
Nad snu otchłanią dalej je szepczę
karmiąc się dźwięku czułą pieszczotą
w jego objęciach zawsze bezpiecznie
sennym się mogę oddać żywiołom
Nim świt mnie zbudzi już szeptać będę
imię z którego tyle sił czerpię
stało się mojej miłości herbem
i towarzyszy mi wszędzie wiernie
autor
zaklinacz
Dodano: 2010-04-20 08:30:32
Ten wiersz przeczytano 774 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Miłosc potrafi jakże wiele....twój wiersz w sercu
skryty i bardzo osobisty...pomilczę...
Imienne szeptanie :)..ups, wyznanie :)..Przeczytałem
"..i mniej rozłąki doskwiera pustka".. M.
Bardzo osobisty wiersz ... :)
śliczny wiersz -tyle w nim ciepła i miłości -
pozdrawiam
Czasami zastanawiam się czy dobrze wybrałem, jeśli
chodzi o idealny układ słów, ale ten wiersz dowodzi,
że ważne jest przesłanie. Ja zwykle staram się między
przesłaniem a układem odnaleźć równowagę, ale te słowa
dowodzą, że wiele jest rodzajów słownego piękna.
Takie wiersze wpadają do serca :)
Ileż miłości jest w Twoich słowach,
więc nic dziwnego, że czas odmierzasz
słodkim imieniem, co daje siły,
jest przeznaczeniem w tajemnych księgach…
Cepły, pełen serdecznej tęsknoty wiersz. Pozdrawiam.
miłość zapierająca dech...ładny i melodyjny
wiersz...pozdrawiam
Imię herbem, a wiersz hymnem :)
To wszystko się dzieje za sprawą miłości,
ona podświadomie taka magią gości.