Magiczne słowo
Ukryło się słowo w drzewach,
chciało jak słowiczek śpiewać.
Powiał wietrzyk, szybki miły,
litery się rozproszyły.
Rozdzielone dzielnie spadły,
na gałęziach się rozsiadły.
M - górami chciało być,
I - szczebelkiem w płocie tkwić,
Ł - łódeczką na jeziorze,
O - słoneczkiem – mocno grzać,
ziemi, ludziom ciepło dać,
Ś - perełką pięknie lśnić,
Ć - pajęczarską tworzyć nić,
niewidzialnie z góry spadać,
niteczkami świat oplatać,
mosty zgody tworzyć nowe,
bezgraniczną snuć osnowę,
umiejscawiać w wersach wieszczów,
Miłość – delikatna kropla deszczu.
Dodano: 2016-10-21 00:05:36
Ten wiersz przeczytano 573 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
jak ciepło i radośnie ...gratuluje pomysłu i
wykonania:-)
pozdrawiam
o tak to magia ale wtedy kiedy łączy serca szepcząc
KOCHAM
pozdrawiam
Ciekawy pomysł i wykonanie :)+ pozdrawiam :)
Niezwykła firma wiersza i śliczna treść
Ładnie napisane z pomysłem
Pozdrawiam Mario Magdaleno:)
i tak miłość rozsiewa się po świecie - piękny wiersz.
Bardzo ładny,cieplutki wiersz.Miłego dnia.
Pięknie Mario. Wyszedł śliczny wiersz. Pozdrawiam
milutko.
Wiersz powstał spontanicznie i taki tam.Była długa
pauza, ale czasem tak bywa.Pozdrawiam wszystkich
poetów.