małe światełko miłości

...chwila , która trwa może być najlepszą z Twoich chwil...

Pewien wielki mądry duch zapalił człowiekowi w dniu narodzin jedno małe światełko, które zesłane zostało od gwiazd...

Im człowiek dojrzewał - zdobywał coraz to więcej świateł, które ogrzewały jego duszę, czuwały nad nim ... Porostu przy nim były... Patrzyły jak się uśmiecha
i promieniały razem z nim... Widziały jego łzy i swym światłem suszyły ich mokry smutek...ale człowiek nie dziękował im za to... Uważał to za normalne zwyczajne-pospolite

Jednak nie wiedząc czemu ... Jego światełka zaczęły gasnąc... Szybko zniknęły.... Kiedy człowiek poczuł , chłód i pustkę wszystko poszarzało
i straciło blask. Zrozumiał, że przez cały czas miał przy sobie skarb... Nie złoto... Nie diamenty... Lecz cos bardziej drogocennego miał miłość ...

Ale było juz za późno człowiek chciał powiedzieć ,że cieszy się że ją
ma-ale stało się to bez znaczenia...bo ona odleciała od niego i uniosła się w nieznane...

Więc warto mówić ... że się kocha... Warto mieć otwartą duszę... serce ... siebie...

Każda chwila jest wyjątkowa... Nie możesz jej zatrzymać, ale nie pozwól jej stracić…

autor

Samira000

Dodano: 2006-08-21 20:37:38

Ten wiersz przeczytano 786 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie