Małso myślane wśród ram słów

Pisany w międzyczasie łopatologi, gdy ładowałem na taczki gruz z podłogi i woziłem go, włucząc za tym opancerzonym pojazdem nogi. A myśli mi się na telefon wylewały i z duszy głosy formowały...

Słów kanonadę otwieram
Skojarzeniem je nacieram
Za pomocą komputera ram
Objawiam ich wyrazy Wam
Przy tym potu tu nie ocieram

Lśniące słowa jak olejek
Zapach Twych skojarzeń
Niech uniesie Cię do leśnych kniejek,
Olimpu alejek

Afrody(Ty)zjaki uzupełniają nieuchwytnych myśli braki
Niedostępne, jak zimujące raki
Nieosiągalne, jak latające w chmurach ptaki
Nie jak beton zastygły w murach
Nie jak zaschnięty atrament na słów konturach

Nie zamieram lecz swe serce otwieram
W nim mą duszę zawieram
To dzięki niej te rymy napieram
Każdą chwilę jej natchnieniem,
serca uderzeniem,
Życie chwytać się staram

Staram się nie zamykać strachem jej bram
Bo wtedy zostanę w kata-toni(i) sam
Kat odetnie przewód, w którym płynie głos z serca
Drżący jak muzyka płynąca z głośników membran

"Gdzie? Kto? Kiedy? Gdzie?! Kto?! Kiedy?! Skąd to się bierze?" Kaliber 44

autor

uUulotny

Napisany: 2006-06-09 Dodano: 2006-06-09 19:57:15

Ten wiersz przeczytano 424 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie