Małżeństwo z długim stażem
W fotelu bujanym usiedli
uśmiechnięci, zakochani
starzy ludzie,
którzy sobie samym
życia swoje oddali
Biały welon wypłowiały
w ramce stara fotografia
tacy byli zakochani
poza sobą nie widzieli świata
Byli ?
nie kpij mój człowieku
kiedy człowiek swej miłości odda
życie, zdrowie i świat cały
taka miłość się nie kończy
ona trwa
wiecznie
aż do skończenia
wszechświata
autor
złapana na marzeniach
Dodano: 2007-01-08 20:41:08
Ten wiersz przeczytano 720 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.