Martin Eden. Żywot skarconego psa.

Żyłem jak pies.

Wznosiłem się na wątłych
Skrzydłach muchy
A każdy mógł ją zgnieść.

Wiłem sieć
Na dworze króla
W pokoju prostytutki
Niczym pająk

Byłem brzmieniem
Lecz zawsze tłem
Nigdy solówką wielbioną przez tłumy

I jeszcze ten szczur
Ten sam pod barakiem*
Wściekły i tylko wściekły
Bo chyba nie silny?

A do Martina** mi tak dużo brak,
Lecz i on, był psem, muchą, pająkiem i szczurem.
A teraz spoczywaj w pokoju Martinie Edenie.
Ja też tak skończę.

*James Clavell - Król Szczurów **Jack London - Martin Eden

autor

Dzieciak

Napisany: 2006-12-08 Dodano: 2006-12-10 20:31:44

Ten wiersz przeczytano 501 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie