Masturbacja
Każdy dzień monotonią
Skażoną brakiem perspektyw.
Otoczony kłamcami
Chowam się w kącie.
Jedyna moja własność,
Okupiona cierpieniem
Bliskich mi osób.
Smak rozkoszy ...
Krzywdziłem, okłamywałem
Nie zdając sobie sprawy
Z powagi uniesienia,
Bólu przeznaczenia ...
Prosiłem Boga o pomoc
Żebrałem o jego litość,
Pomagał lecz ja nie chciałem
Słuchać jego rad ...
Katusze nękające umysł
Telewizja, internet pełne pokus ...
Samotność młodzieńca
Przeklętego chorobą niechcianą.
autor
maciejkluczyk
Dodano: 2008-12-08 14:15:19
Ten wiersz przeczytano 1197 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Bardzo bym prosił żeby mnie nie utożsamiano z
podmiotem lirycznym ! Czy naprawdę każdy wiersz musi
być autobiograficzny, nie można wcielać się duchowo w
różne postacie, wydarzenia, emocje ?
a dlaczegóż to zaraz czytelnicy dopatrują się w
podmiocie lirycznym, cech autora?....
a w ogóle to, jak mówią rolnicy, konia trza lać, aby
lepiej ciągnął....
wiersz bardzo osobisty, pełno w nim emocji. twoich
własnych odczuc.
piszesz o swojej "chorobie". wiersz jest dobry, bo
prawdziwy. tytuł w prost mówi o co chodźi, jednak
treść napisana w sposób delikatny, ale i zrozumiały.
zgadzam się z żabnettą. Jesteś idź do lekarza. nie
wiem czy byłeś, czy nie. wszysko zależy
przedewszystkim od Ciebie. dobrze, że piszesz o
minusach jakie ona niesie. to już jest jakis
krok.ratunek.
To się da leczyć;) Pozdrawiam. Ładny wiersz.