Matko moja

Emisja gazów i kwaśne deszcze,
sponiewierana w plastiku toniesz,
jak długo cierpieć zamierzasz jeszcze,
przecież już słychać ostatni dzwonek.

W całym wszechświecie jesteś jedyna,
piękna, przyjazna i życiodajna,
zapędy dziatwy musisz powstrzymać
zanim cię zniszczy krwiożercza armia.

Wymuś szacunek i dyscyplinę,
musi być jakaś granica szaleństw,
inaczej twoja energia zginie,
a bez niej życia nie będzie wcale.






──▄▀▀▀▀▀▀▀▀▄
▄███▄───────█▄
███████▄──☻──█
████☺███▄────█
▀██████████─█▀
──▀████████▀

autor

JoViSkA

Napisany: 2022-05-09 Dodano: 2022-05-09 07:49:01

Ten wiersz przeczytano 3211 razy

Oddanych głosów: 109

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie