Me przemyślenia

Krążę po tym świecie wspaniałym
Nie jestem bierny na uczucie
Poświęcam mu się zupełnie cały
Nie obce mi ludzkie współczucie

Odczuwam żądze namiętności
Nie gardzę czyjąś miłością
Mam potrzebę poczucia wolności
Żyje na co dzień ze sprawiedliwością

Lecz to wszystko mnie dziś przerasta
I zbyt często bywam na mym moście
Zastanawiam się kto mym życiem szasta
I czy skoczyć nie byłoby prościej

Zadaje te pytania mej siostrze
Nie wiadomo czemu strach siejącej
Czy to przez jej kosy ostrze
Tak sprawnie linie życia tnącej

Ona ma na wszystko odpowiedź swą
Zapewnia poczucie bezpieczeństwa
Mimo iż zabiera Ci maskę Twą
Ratuje Cię od tego szaleństwa

I tak z nią sobie gawędząc wieczorami
Wpatrujemy się w toń płynącej rzeki
Już wiem że nie zostaniemy bohaterami
I bez przeszkód mogę zniknąć na wieki

Nawet nie wiesz ile razy już skoczyłem
W głębie rzeki mego istnienia
Ile już w ten sposób zakończyłem
Walk o swe wszelakie marzenia

Dziś powiem wam tylko jedno
Śmierć jest naszym wybawieniem
Życie doczesne to prawdziwe dno
A to co po nim, będzie mym spełnieniem

autor

Barti

Napisany: 2006-04-15 Dodano: 2006-04-24 17:53:46

Ten wiersz przeczytano 513 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie