Między kroplami
Słońce ziewa,
oparte o dachy,
wkrótce zniknie
za lasem świerkowym.
Chłodny marzec
ogrody mgłą zakrył.
Na gałęziach
ostatnie 'rozmowy'.
Mrok się czai
w pobliskiej gęstwinie
bzów. Niepokój
przepędza sen z powiek.
Wiatr zaczyna
zawodzić niewinnie.
A ja tylko
pomilczę o tobie.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2021-03-22 14:32:39
Ten wiersz przeczytano 4959 razy
Oddanych głosów: 103
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (107)
Ładna melancholia jak zwykle u ciebie...miłego dnia.
Kroplo, Oleńko, dziękuję Wam :)
Dorej nocy.
Zosiu, przepiękna poezja szkoda, że taka owiana
melancholią:)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)
Świetna poezja.
Pozdrawiam serdecznie Zosiu:)
Borth, dziękuję :)
Witaj, Zosiaku :-)
Wiersz przepiękny, ale...
Nic a nic mnie to nie dziwi, bo pod tym adresem innych
nie znajduję :-)
Pozdrawiam serdecznie :-)
Dziękuję za wszystkie komentarze :)
i poczytania :)
Podoba mi się przekaz i te ostatnie ptasie rozmowy
Ciekawy przekaz wiersza, zapleciony w emocje, podoba
się,
Pozdrawiam serdecznie.;)
Czasem niepokoimy się na zapas ,zaświeci słońce i znów
będzie jak dawniej .Pieknie napisany wiersz
Ładny melancholijny wiersz...pozdrawiam.
Tak wieczornie - to tylko w ekstraklasie gadają. Cóż
więc się dziwić, ze Peelka - milczy.
super:)
Ja też pomilczę...
w Twojej pięknej melancholii:)
Bardzo, Wam, dziękuję za komentarze i wszystkie
poczytania :)
Kiedy słońce zachodzi i zbliża się (samotny) wieczór i
noc, myśli o "drugiej połowie" nasilają się.