Między kroplami
Słońce ziewa,
oparte o dachy,
wkrótce zniknie
za lasem świerkowym.
Chłodny marzec
ogrody mgłą zakrył.
Na gałęziach
ostatnie 'rozmowy'.
Mrok się czai
w pobliskiej gęstwinie
bzów. Niepokój
przepędza sen z powiek.
Wiatr zaczyna
zawodzić niewinnie.
A ja tylko
pomilczę o tobie.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2021-03-22 14:32:39
Ten wiersz przeczytano 4966 razy
Oddanych głosów: 103
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (107)
Ciepło o chłodzie marca, niespokoju duszy. Ale między
kroplami - słońce, choć na chwilę. A może te krople to
były łzy? Wymowne milczenie.
Pozdrawiam cieplutko:)
Pięknie ubrałaś melancholię w poezję :)
ślicznie Zosiu:):)
Ciekawie i obrazowo. Pozdrawiam serdecznie :)
Bardzo ładnie. Miłego dnia:)
Wzruszasz melancholią...
Pozdrawiam ciepło, najcieplej, Zosiaczku :)
- pięknie, słońce oparte o dachy - zachwyca.
Zachwyciła mnie ta urocza romantyczna melancholia .
Pozdrawiam serdecznie:)
piękna melancholia, ale u Ciebie zawsze jest pięknie.
jeszcze jest chłodno ...ale to ma swój urok ...tak jak
Twój wiersz ...
Witam,
urocza melancholia - uśmiechu i refleksji warta...
Wiosna, wiosna...
Usmiech, pozdrowienia /+/.
Dziękuję Wam :)
JoViSkA, pomilczę... :)
Piękna marcowa melancholia. Pozdrawiam Zosiaczku.
Ach, ślicznie :)
Pozdrawiam serdecznie :)
wieczorna melancholia
serdeczności:)