Miedzy niebem a...niebem

Wiersz ten jest dedykowany wszystkim ofiarom katastrof lotniczych

Nic nigdy nie widzisz,
Za dużo sobie myślisz
I na za dużo pozwalasz.
Ty świat ludziom kreujesz,
Jak początkowy malarz.
Myślisz,że wyjdzie z tego piękny obrazek?
Lecz ja już teraz wiem że to będzie tandetny bohomazek.
Ludzka istota traci życie,
banalna sytuacja,
pod ziemie je chowa.
Nie zauważasz tego,bo w chmurach szybuje twa głowa.
Lecz i Ty kiedyś spadniesz jak Ikar z jasengo nieba.
Ciekawe czy ktoś spostrzeże, że wzieła Cię pod swe łona gleba?
I wtedy pomyslisz,o tych o których nikt nigdy nie myślał,bo
mógłbyś im pomóc...
...gdybyś tylko chciał

autor

Agatha222

Dodano: 2005-08-26 09:36:54

Ten wiersz przeczytano 348 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie