Miłość
Miłość jest jak okręt na wielkim oceanie. Wiesz skąd wypływa, lecz nie wiesz gdzie stanie.
Oceanem szczęścia płynę do Ciebie.
Mą droge rozświetla Twój uśmiech, który
jest moim światełkiem w ciężkiej drodze do
celu.
Już pokonałam sztorm, który chciał abym
stchórzyła i zawróciła do portu, ale tego
nie zrobiłam.
Teraz już płynę po spokojnej wodzie. Z
czasem będą burze, ale one i tak mnie nie
powstrzymają bo uczucie me jest czyste, tak
jak głebia oceanu i lekka jak powiew wiatru
kołyszący łodzią.
Więc już nikt mnie nie powstrzyma, aby
dotrzeć do celu - Twojego serca, które jest
moim własnym portem spokoju.
autor
Okruszek
Dodano: 2007-07-05 18:20:55
Ten wiersz przeczytano 507 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Miłość... Czy ona istnieje? Czy istnieje ten Twój
ocean? Myślę, że tak skoro tak prosto tytułujesz swój
wiersz. Bo MIŁOŚĆ nie krzyczy i nie szuka poklasku.
Bardzo mi się podoba wiersz, a szczególnie tytuł,
ponieważ ograniczyłaś sie tylko do tego
najważniejszego słowa.