miłość
usypia sukni szelestem
zapachem bzu
kołysze swoim jestestwem
teraz i tu
w ramionach go szczupłych tuli
jak swoje sny
i słowa mu szepcze czułe
a z losu drwi
nie pyta gdzie świat się kończy
idzie krok w krok
rozkraja na dwoje słońce
i nocy mrok
przynosi w swych oczach ciepłych
dla niego chłód
a on w pokorze szepce:
ona to cud
autor
enigmayic
Dodano: 2010-06-11 21:35:59
Ten wiersz przeczytano 1071 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Bardzo ładny wiersz, dobrze zrymowany i świetnie się
czyta...powodzenia
Ona to cud, choć cud ten miłość zgniótł. Pozdro...
Przepięknie, właśnie tak powinna wyglądać poezja,
trzeba ją czuć, Twoja ma duszę, pozdrawiam:)
,,rozkraja na dwoje słońce"- najlepszy, bardzo
obrazowy fragment wiersza.
Droga autorko. Jak się czujesz po tych słodkich
komentarzach? Rymy, rytm. Gdzie, gdzie? Poezja. Gdzie,
gdzie? Gdy krytykują warto się zastanowić ,czy jest w
tym prawda. Gdy chwalą tym bardziej."...przynosi w
swych oczach ciepłych
dla niego chłód
a on w pokorze szepce:
ona to cud" Co tu w końcu jest podmiotem: miłość czy
obiekt miłości. Swoista logika w myślach, to nie to
samo co sugerowana na papierze. Pozdrawiam.
to tak jakby miała problem z samą sobą, zachwianie
psychiki, zakłamanie, fałsz..tu mi się gryzie ciepłe
oczy i chłód...co innego mówi, a co innego czyni...są
tacy ludzie i takim należy pomóc otworzyć oczy, bo
sami nie wiedzą co czynią...
Miłość, to piękna poezja serc. Twój wiersz, jes tego
wspaniałym dowodem. Pozdrawiam.
dobrze "bawisz" się słowem a jednocześnie oddajesz
prawdę emocji.P:}
piękny, uroczy wiersz:)
piękny..jak skarbiec miłości, pozdrawiam:)
Piękny. Brak słów.
Po takie chwile tu zaistniałem!
Dziś już nie czytam więcej wierszy na beju, ten mi
starczy za wszystkie.
Panie i Panowie - czapki z głów!
Tak się robi poezję.
miłość jest piękna :)
Zauroczenie - delikatny, nastrojowy wiersz.
Pozdrawiam:)
miłość z troską, by ukochanemu nawet nie było za
ciepło w ten upał...