Miłość bez ograniczeń
Kiedy żyją w pełnej symbiozie,
moje ciało, umysł i dusza,
wtedy jestem wolny jak orzeł,
nic nie muszę, nic nie wymuszam.
Strach nie rodzi błędnych decyzji
i w bezradność nie pcha zwątpienie,
czas się ranom daje zabliźnić,
ceniąc siebie, innych też cenię.
Często gubię ścieżkę swą w tłumie,
nic na zawsze nie jest mi dane,
kiedy lęk zamiesza w rozumie,
nieopatrznie duszę swą ranię.
Więc gdy tylko z kursu mnie znosi,
wiem że we mnie tego przyczyna
i o pomoc umiem już prosić,
by wędrówkę w pustkę zatrzymać.
Bo to życie takie jest krótkie,
drugi raz nie będę tu gościł,
a więc po cóż oddychać smutkiem,
gdy powietrze pełne miłości.
Komentarze (21)
karacie!
Głębino mądrości!
Pozdrawiam:)
Więc po cóż i ja tak pytam:) Nareszcie optymistyczny
wiersz czytam od ostatnio dodanego:)
właśnie :-)ależ ja lubię Twoje wiersze :-)
pasuje
Optymistycznie i ciekawie, trzymac kurs i nie
zbaczac:) Pozdrawiam.
piękny optymizm:)
Witaj - masz moje pelne poparcie, wiersz gladzi nasze
zycie tak dalece jak mozliwe, piekny wiersz.
Pozdrawiam Swiatecznie
"a więc po cóż oddychać smutkiem, gdy powietrze pełne
miłości." Zgadzam się w pełni z tymi słowami :)
Wiersz tak piękny, że aż zazdroszczę :) Pozdrawiam +++
Życiowo bardzo :)
witaj,piękne przemyślane słowa,ukłony
dziękuję za komentarz , pozdrawiam serdecznie
Bardzo mądry w treści wiersz.Lubię takie wiersze
czytać, gdzie jest zachowany rym i rytm to znaczy
charakteryzuje się tak zwaną melodyką.
piękne słowa nie czas na smutek i zwątpienie bo kto
boi się żyć ten nie żyje wcale pozdrawiam serdecznie
Witaj...,,w życiu ważne są tylko chwile,,ceńmy to
świętujmy ,pozdrawiam serdecznie
Bo to życie jest takie krótkie...+
Za krótkie...