MIŁOŚĆ I CIERPIENIE
Miłość i cierpienie
samotny spacer aleją smutku
jestem jak zraniony ptaszek
skrzydła mej nadziei podciął los
Dziurawe serce przepełnione goryczą
smutek przyjaciel samotności
jak sowa ukrywam żal w lesie cierpienia
cichutko płacząc kroplami rosy
autor
Anna-Przeworsk
Dodano: 2009-04-24 12:44:13
Ten wiersz przeczytano 921 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
miłośc i cierpienie jakbyś zagubiła po drodze radośc i
szczęście dziurawe serce i gorycz....ciezkie słowa ale
jakze szczere...
Mówią, że cierpienie uszlachetnia...
Wiersz przejmujący...
mówią, ze cierpienie jest nierozerwalnie z z miłością
( czy odwrotnie).... do niedawna kłóciłabym się, że
tak nie jest, ale dziś.... ładny Twój wiersz...
przypomniały mi się słowa Sztaudyngera " Boje się
ciszy, wtedy się własne serce słyszy"...
Niewątpliwie jednym z głębiej przeżywanych cierpień
jest cierpienie z miłości...
Wzruszający i bardzo na plus.