Miłość a człowiek
Rodzi się,żyje umiera,
jak człowiek z łona wyjety.
W każde życie się wdziera,
jak człowiek życia innych chętny.
Zostawia rany i blizny,
jak człwiek,co zabijać lubi.
Szacunkiem i uczuciem darzy,
jak człowiek,co duszy nie zgubił.
Czy człowiek i milość to jedno?
Podobieństw jest u nich bez liku.
Sam osądż tę jedność.
Rządny prawdy człwieku!
autor
eureka
Dodano: 2006-02-14 09:38:44
Ten wiersz przeczytano 407 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.