Z miłości do nienawiści

Umarłam...bo skrzywdziłeś mnie kolejny raz
Bezduszny jak kruk-zraniłeś mnie tak!
Uderzyłam cię w twarz...
lecz nie padnę do stóp...
Więc teraz cierpię-za twój ból!

Wybuchy,gniew,rzeki łez...
Wykrzyczałam wtedy:nienawidzę cię!
Oddałeś mi za to-że odeszłam tak nagle...
Ty pragnąłeś nadal ze mną być...
Przerwałam ci życie w pół drogi!
A Ty moje całe i wszystkie sny!

Tego człowieka którego kochałam
Po prostu zraniłam...
Lecz za to co mi zrobił...
Całe życie nam przeklęłam!

Ukochane ręce uderzały w ciebie we mnie!
Nic mnie już nie uratuje...
Od tej chwili przeklętej!


Nienawidzisz mnie...
i pragniesz dla mnie wszystkiego co złe!
Budzą się w nas tyrany
Tkliwość i gniew...


Ty zraniłeś okropnie...bezdusznie
nie myślałeś,że to wszystko stanie się
Ja odeszłam...tak po prostu ...tak zwyczajnie...
I więc kochany-Żegnam cię!

autor

kokusia

Dodano: 2007-05-26 09:46:36

Ten wiersz przeczytano 472 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie