Miłości odejdź!

Idź sam

bo ja już nie mam siły,

być ciągle popędzana.

Idź przed siebie i się nie oglądaj,

chyba,że lubisz oglądać upadłych ludzi.

Znajdź sobie patyk,

niech cały czas chodzi u boku Twojej nogi,

przecież musisz czuć przedmiotową bliskość.

Ja nie mam już siły,

rąk nie czuję

od ciągłego uwieszania się na Twoich kostkach.

Płaczem nic nie zdziałam,

tylko mnie uzależni od smutku,

a nie lubię odwyków.

Nie raz mnie na siłę oduczano miłości.

Idź,

zapomnij,

pokochaj od nowa,

poczuj ten zapach,

rzuć się do stóp miłości

i karz jej odejść!

autor

niedoceniona

Napisany: 2008-06-14 Dodano: 2008-06-14 22:31:10

Ten wiersz przeczytano 523 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie