Moc w słabości

Pięknie to opisałeś w wierszu...można pomyśleć
przynajmniej na wiele sposobów i to mi się w nim
podoba...

Tak jak bym czytała własne myśli! Świetne słowa w
dobrej formie i utrzymanym rytmie!

Sami nie wiemy,ile taka naprawde jest w nas sily.W
najtrudniejszych chilach ona sie odzywa.jak zwykle
dobry wiersz i z ciekawa trescia.

te 27 głosów chyba li tylko za 3 zielone piórka przy
nicku..
tu nie ma wiersza!
jest kilka cudownych mysli,prawd życiowych
ale poetyki ni w ząb...
zdegustowanym:((

Brawo!!! Pięknie słowa tak naprawde to tylko autor wie
co w nich zostało ujęte czytelnik może się tylko
domyślać "....dotrzeć do wnętrza samego siebie
aby wzniecić z iskierki potężny ogień..."

właściwie nie mam nic do dodania do tego co napisał
franky, może jedynie tylko tyle, że ten portal się
powoli kończy.

Trwanie jest możliwe tylko w przypadku wyzwolenia się
ze słabości. Tak ja widzę przedstawiony problem.
Wiersz zapewne refleksyjny.

Bez "celu i pragnienia" trudno samemu wzniecić
ogień... i nie bać się "własnej" potęgi... bo
ja również wierzę, że ona drzemie w każdym
z nas... wiersz zmusza do refleksji...
ładny.

obyś miał racje bo jeśli nie to marnie widze
niektórych ludzi...i ten strach....

Sworzyłeś swój styl, dobry styl. Wprawdzie forma i
nastrój jest bardzo podobny do tego w poprzednich
wierszach, ale- dla mnie - jest to plus