Mój list do... (Igi)

Wiersz poświęcony Idze - wyjątkowej dziewczynie, która dzielnie walczyła z chorobą do samego końca.

"Mój list do... (Igi)"
Kolejny piękny zachód słońca, właśnie już dobiegł końca
Nastała ciemna zimna noc, chyba potrzebny będzie koc
Pojawiają się pierwsze gwiazdy na niebie
Które wciąż przypominają mi Ciebie
Dziewczynę bardzo piękną, delikatną i skromną
Zarówno one jak i ja o Tobie nigdy nie zapomną
Bo byłaś piękna i wyjątkowa niczym róży kwiat
Walcząc aż do samego końca, zdobyłaś cały świat.
Moje serce już chyba zawsze będzie z kamienia
A moja dusza pełna pustki, bólu i cierpienia...
Bo miało być pięknie, miał być bal
A pozostał już tylko smutek i żal...
Że los jest niesprawiedliwy, bardzo okrutny
Wspominając Ciebie już zawsze będę smutny.
Lecz odeszłaś z tego złego świata do nieba, do raju
A tam zawsze jest cudownie jak w najpiękniejszym maju
Tu jesteś prawdziwym Aniołem, pięknym jak stokrotka polna
Jak ptak latający w przestworzach, od problemów jesteś wolna
Bo tu zawsze jest dobrze, nic złego się nie dzieje
Nie ważne z której strony silny wiatr powieje
Za jakiś czas w niebie napewno się spotkamy
Chciałbym dosięgnąć szczytu, przejść przez raju bramy
Wiem że tam u góry czuwasz nad nami
Dlatego sobie radzimy z ziemskimi problemami
My tu na ziemi głęboko się za Ciebie modlimy
Odejść w niepamięć Ci nigdy nie pozwolimy
Dla mnie na zawsze pozostaniesz mym słoneczkiem na niebie
Do końca świata zawsze będę kochał Ciebie
A jak już w końcu będę tam na górze
To Ci przyniosę najpiękniejsze róże...

autor

szaman dusz

Napisany: 2022-06-08 Dodano: 2022-06-08 22:39:26

Ten wiersz przeczytano 682 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie