Mój strach
Gdzieś błądzę myślami
Po zakurzonym niebie
Chmury osunęły się na ziemię
Wyzionęły ducha
Zrozumiałem każdy szept
Na wpół żywy ja
W dłoniach chowam twarz
W sobie duszę strach...
Boję się... Czy to powód do wstydu?
autor
Mari
Dodano: 2007-07-13 17:46:34
Ten wiersz przeczytano 520 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Wiersz, jako wiersz - bardzo dobry. Podoba mi się
niesłychanie. A propos strachu... To nie wstyd, jednak
wiele osób go nie rozumie. Ja sama dobrze wiem, co to
strach. Bardzo dobrze. A w sumie "jakiś " strach, o
różne rzeczy, sprawy, to każdy zna.
Nie wstydz się go!!! Tylko głupiec niczego się nie
boi. Czasami rzeczy których nie umiemy zwalczyć -
powinniśmy polubić. Owszem ciężko to zrozumieć, ale...
Najwięksi wodzowie się bali - ludzie których spotykasz
na ulicy z pewnością się czegoś boją - Ja jestem
człowiekiem strachliwym. Każdy ma jakieś lęki. Czy to
z powodu miłości, pracy, rodziny... Pogódz się z
rzeczami nie uniknionymi - choć w tym przypatku
bardziej z uczuciami :D
Strach jest takim samym ludzkim uczuciem, jak każde
inne. Niektóre są niechciane, ale wyrzucić sie ich nie
da - można najwyżej stanąć z nimi twarzą w twarz. Po
której stronie bedzie wygrana, to już inna sprawa, ale
na pewno nie ma się czego wstydzić.
Ładny wiersz.
Chyba każdy się czegoś boi, więc strach nie powinien
być powodem do wstydu. Ważne, żeby nie pozwolić, aby
lęk zniszczył nam życie.