Mój świat
Zamknięta w swoim świecie
Po drugiej stronie lustra
W mojej czasoprzestrzeni
króluje głownie pustka
Serce zastygło w ciszy
Splątane siecią myśli
Nie tego świata chciałam
Nie taki mi się wyśnił
Na gruzach białe kwiaty
Może to przebiśniegi
Może to wiosna próbuje
z nadzieją jeszcze się przebić
Może zazieleni się jeszcze
szarością struty świat
Miękka zasieje się łąka
na gruzach dawnych nas
https://www.facebook.com/Wiersze-Ania-Ostrowska-104924 018766959
autor
Didri
Dodano: 2022-03-27 22:11:02
Ten wiersz przeczytano 802 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Z głębi duszy płynące wersy. Kolejny Twój piękny
wiersz
Pozdrawiam serdecznie
Ladnie ujęta nadzieja.
Niech...
Pozdrawiam serdecznie. :)
Kolejny raz serdecznie dziękuję za odwiedziny,
polubienia i komentarze. Przesyłam moc dobrej energii
:)
Przebiśniegi na gruzach.
Widzę to.
Pozdrawiam
Faktycznie ten świat wygląda niewesoło.
Ciekawy wiersz.
Melancholijne wersy,
z podobaniem pozdrawiam serdecznie:)
niech się zazieleni i w sercu i w głowie.
* "Zazieleni się jeszcze"
Ładnie o tym jak jest i z nadzieją na zmianę. Gdyby
wiersz należał do mnie, chyba wyrównałabym całość do
siedmiu sylab w wersach. Pisząc np
"Może wiosna próbuje
z nadzieją znów się przebić" i
"I zazieleni się jeszcze"
"Miękka wyrośnie łąka"
Ale autorka najlepiej wie co jest dobre dla jej
wiersza. Dobranoc:)
Bardzo smutny, ale piękny wiersz... Pozdrawiam
serdecznie