Cisza
Potok myśli w mojej głowie
Niezadanych pytań
Nikt już na nie odpowie
Przestrzeń niezdobyta
Coraz szybciej goni czas
Coraz dalej nam do siebie
Milion mil już dzieli nas
Co się z nami stanie - Nie wiem
Jak osika drżę na wietrze
Gaśnie płomień świecy
Może los pozwoli jeszcze
Wyrwać się z tej sieci
autor
Didri
Dodano: 2022-04-07 21:00:04
Ten wiersz przeczytano 935 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
Ujmująca melancholia odzwierciedla twoje i myślę, że
też nasze obawy o przyszłość. Piękny wiersz.
Pozdrawiam cieplutko :)
Ładna melancholia, czas biegnie zbyt szybko.
Pozdrawiam serdecznie :)
Witam :) Pięknie dziękuję za głosy i komentarze.
Bardzo serdecznie pozdrawiam z deszczowego Płocka.
Przepiękna melancholia,
pozdrawiam serdecznie:)
Ładna melancholia w rytmicznym wierszu. Pozdrawiam :)
Ładny wiersz
Pozdrawiam serdecznie :)
Dołączam do czytelników, którym przypadła do gustu w
treści i formie ta zaduma nad życiem. Miłego piątku:)
Trzeba pomóc losowi.
Pozdrawiam :)
wszystkiego dobrego
ładnie, rytmicznie, tak jak lubię.
Trzeba mieć nadzieję...
Pozdrawiam ciepło :)
Nie wiem też. I też się boję.
Bardzo ładny melancholijny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie
Niby peelka nie wie wie, ale zestaw użytych zwrotów i
klimat wskazuje, że nadziei nie ma. Ładnie wyszło.
Pozdrawiam
Dobry, życiowy wiersz, ze smutkiem w tle, oby jeszcze
słoneczko zaświeciło
pozdrawiam serdecznie :)