Mój umysł.

Wszystkim,którzy czasami sami siebie nie rozumieją-LUDZIOM.

Patrze na ten krótki okres.
Ten, w którym wszystko wydawało się takie proste i piękne...
Ten okres miłości do Ciebie...
Pozostała tylko pustka w sercu i smutek w oczach...
Strach w duszy o lepsze jutro..

Tak dokładnie...
Mogłabym to wykrzyczeć tam gdzie zawsze to robię..
I zbyt mało miejsca na ścianie, by porządnie uderzyć się w głowę,a za dużo miejsca w głowie,
by gdziekolwiek Cię upchnąć..

Czasami przeraża mnie wielkość i głębokość mych myśli...
To nieświadome zanurzanie się we własny oddech jest jak podróż do innego świata...
Być może do tego lepszego,
do tego, z którego nie chciałabym nigdy wrócić... Tak,właśnie tak zrobię.
Nigdy tam już nie wrócę...

autor

Akasha

Dodano: 2009-04-13 13:44:06

Ten wiersz przeczytano 589 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie