Mój wędrowca
Drogi wędrowcze
z pogodą ducha w plecaku
Którą część świata
ogladają dziś twoje oczy
Jakie miejsce uwiecznia twój aparat
Nie wiem
Lecz wiem ,że pewnego dnia
zapukasz do moich drzwi
i podzielisz się ze mną
każdym przeżyciem i miejscem,w którym
byłeś.
A najważniejsze,że znów
przez chwilę wypełnisz moje życie
radością i nadzieją,
niczym studnię na pustyni.
Potem znowu wyruszysz przed siebie,
ale z kawałkiem mojego serca i skradzionym
uśmiechem
A ja będę czekała -
wiem ,że
wrócisz.
Drogiemu przyjacielowi Szymonowi,który nie rezygnuje z marzeń,i wychodzi im na przeciw.Moniu dałeś mi wiarę w ten świat i ludzi.
Komentarze (1)
Dobry wiersz. Myśle, że przyjaciel bedzie wdzięczny za
takie podziękowanie:)