Mój własny akt oskarżenia

Wiersz dla wszytskich...

Sala sądowa
a w niej ja
z tabliczką na twarzy wyrytą
z napisem- oskarżona

Dziesiątki par oczu
we mnie wpatrzone
i wzrokiem Najwyższego
o winie przesądzone

Prokurator czyta
mój własny
akt oskarżenia
Życiem napisany
i gorzkimi łzami zalany

Punkt pierwszy:
Winna znieczulicy
swojego serca

Punkt drugi:
Winna morderstwu
swojego życia

Punkt trzeci:
Winna łzom
na darmo wysuszonym


Czekająca na nią kara:
spalenie i zabicie
tego co kocha
tego co pragnie

jej własnej poezji- jej duszy

... którzy stracili siebie...

autor

Smutna Filozofka

Napisany: 2006-12-16 Dodano: 2006-12-16 21:22:42

Ten wiersz przeczytano 454 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie