MOJA NIRWANA

Ja ślepiec stary w twą stronę podążam…
Co wieczór w twe ramiona dusze oddaje…
Za biegiem sekund już nie nadążam…
Tej euforii bez walki się poddaje…

O siostro matulu i Boziu miła…
Na straty spisałem swe ciężkie życie…
Ona swym działaniem pustkę odkryła…
Ona zakończy me marne bycie…

Po pierwszym łyku radość przedwczesna…
Po pierwszej butli gwałcony niedostatkiem…
Potem już tylko niemoc doczesna…
Gdy kapitan tej łajby utonie ze statkiem…

Swym majestatem pociągasz za sznurki…
Ja w twej niewoli jestem od dawna…
Na świat już tylko patrzę przez smutki…
O tobie myślę od białego rana…

Tyle straciłem…tyle przegrałem…
Przyjaciół wielu kobietę niejedną…
Na skarpie marzeń jak debil staje…
Aby się rzucić w otchłań bezdenną…

autor

K.K

Dodano: 2006-10-07 13:41:36

Ten wiersz przeczytano 549 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie