MOJA WIEŚ
Jeden wiersz z konkursu literackiego Bieszczady Między Wersami z dnia 20 11 2014 /jeden z trzech/
MOJA WIEŚ
Wracam w ślady mej młodości
do rodzinnej ziemi starej chaty
do krainy słońca zabaw i radości
w najpiękniejsze życia daty
Biegnę drogą do mych zbóż złocistych
ścieżek wyścielonych pacierzami
wschodów słońca na porankach mglistych
zostawionych marzeń pod gwiazdami
Tam gdzie pejzaż minionego sioła
Małe domki z zagrodami strzecha
pola ozdobione zbożem dookoła
pod błękitne niebo które się uśmiecha
Łąk ubranych w perły rannej rosy
pszczółek z motylkami niby z bajki
na mokradłach długo nogi bocian bosy
wirujące białe skrzeczki czajki
W śpiewy stada ptaków echa lasów
kiedy ranne wstają zorze
chrześcijański lud za dawnych czasów
witał bliźnich szczęść wam boże
Do srebrzystej wody w rzece sanie
mnóstwa ryb w lustrzanej wodzie
w zalewiskach szarych żabek rechotanie
wirujących rybitw w ich urodzie
Tam została moja młodość w dawne lata
ukochana matka pierwsza miłość i
marzenia
pożegnalne łzy do nieznanego świata
z fragmentami życia dla wspomnienia.
20.11.2014 autor B.B. Wals
Otrzymałem dyplom z Stowarzyszenia Bieszczadzka Przestrzeń Kulturowa podpisy komisji pieczątki oraz nagrodę
Komentarze (46)
Piękny wiersz przepełniony tęsknotą za rodzinnym
domem...pozdrawiam :)
Wspomnieniowo, z sentymentem -czytam z przyjemnoscia.
:)
Przyszłam, aby życzyć Panu zdrowych, wesołych świąt
Bożego Narodzenia oraz Błogosławieństwa Bożego na
kolejne dni i na Nowy Rok 2015 :)
Bardzo miło mi się czytało wiersz tak z lekkością
mieszkam na wsi wiec znam te opisy co wierszu zostały
napisane :)
Dziękuję za merytoryczny, ale i z serca pisany
komentarz; pozdrawiam
Art123 -Dziękuję za obszerny komentarz i dodaję :
jestem samoukiem w muzyce, uczyłem się,
nut z podręcznika, podobnie i malarstwa art. rzeźby
oraz rękodzieła. Podobnie i nie uczyłem się pisać
wierszy ani też nie czytałem. Przypadkowo zauważyłem
wiersze kilka lat temu
kiedy zakupiłem stary komputer. Mieszkam na wsi gdzie
trzeba było bez nauki opanować podstawową technikę
komputera
i obecnie od roku umieszczam na
fejzbuku różne zdjęcia, komentarze, stare fotografie
w tym zespół muzyczny i kapelę
z roku 1962, za co otrzymałem nagrodę w Łańcucie na
krajowym zjeździe Twórców Kultury. Zdjęcie
czarno białe - jest na stronie
www.bisbolek.republika.pl i na
fejzbuku www.Facebook.bolesław bis. Pozdrawiam
Z swojej działalności zawodowej jak i społecznej
otrzymałem masę wyróżnień aż do srebrnego i złotego
krzyża.
Piękny wiersz.Jako akordeonista powinieneś na pięć
trzymać rytm a on u Ciebie się chwieje.Ja, gdy gram,
prawą nogą wystukuję rytm.Nie zatrzymasz jej.To samo
jest z wierszami.Odpuszczam Ci jednak to, ze względu
na wiek.
Miło spotkać takiego człowieka jak Ty.
Treść wiersza piękna.
Wiesz, gdy biorę akordeon do rąk zaczynam grać od
piosenki Haliny Kunickiej "Gwiazda miłości"
Też niewiele pamiętam z rodzinnych mych stron.Na
Pomorzu byłem 14 lat.Na Mazurach jestem 46 lat.
Ale się rozpisałem.
Pozdrawiam.
Brawo i gratulację za wynik w konkursie; wiadomo -
Pana wiersze u mnie zawsze na plusie.
Piękny wiersz drogi Walsie, malowany ciepłym słowem.
Uwielbiam takie klimaty.
Pozdrawiam ciepło :)
Z przyjemnością przeczytałam i głos oddałam :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Przeczytałem ten wiersz i zamkąłem oczy. Namalowałeś
obraz słowami, który jest bardzo wyraźnyi piękny.
Powiedział bym że dzieło sztuki :)
Życzę autorowi powodzenia i zdrówka.
Twój wiersz jest przejawem
tęsknoty za dawnym pięknem
dziewiczej natury. Ja Ciebie
rozumie, gdyż swoje młode lata
spędzałem na pograniczu
Bieszczad, w otoczeniu ówcze-
snej przyrody.Dzisiaj Bieszczady
też są piękne, ale już nie takie.
Serdeczne dzięki Panu redaktorowi Janowi za usunięcie
nieprzyjemnego komentarza użytkownika i mojej
odpowiedzi, oraz za pozdrowienie.Również przekazuję
podziękowanie dla Pani tańcząca z wiatrem za wsparcie
mojej godności i pozdrowienie. Pozdrawiam
Przy okazji dodaję serdeczne podziękowania wszystkim
czytelnikom, twórcom wierszy i komentatorom -
Pozdrawiam
Widziałam ten wpis,
bardzo brzydko "żartować" sobie
w taki sposób ze starszego, kulturalnego Pana.
Pozdrawiam Pana Walsa serdecznie
i podziwiam jego stoicki spokój.
usunięty?