Moje kochane wnuki
ale kiedy babcia do sypialni wkroczy, maleństwa chociaż spały otwierają oczy i szeroko raczki obie rozkładają jak motyle skrzydła, gdy na kwiat siadają.
Bogacz ma majątek, mędrzec ma nauki,
a ja najszczęśliwsza, bo mam dobre
wnuki.
Moje słodkie wnuki bardzo mnie kochają,
pewnie są szczęśliwe, że mnie babcię
mają.
Często się zamyślam nad swoją radością,
a czemu to ludzie mi wnuków zazdroszczą?
A to że są ładne, że są grzeczne w
mowie,
nikt marnego słowa tu na nich nie
powie.
W pracy nie oporne, ciągną do nauki,
każdy by pokochał takie słodkie wnuki.
No bo zamiast gniewu, smutku i
przykrości,
zawsze z swoich skarbów mam dużo
radości.
Nie zapomnij babci przypominam mile,
chociaż nawet kiedyś gdy będę w mogile.
Zawsze Wam życzyłam starym obyczajem,
Dużo szczęścia, zdrowia i co Bozia daje.
Komentarze (41)
Piękny wiersz. Każdy by chciał taka babcie.
Pozdrawiam
Piekny wiersz. Pozdrawiam
Piękny ciepły wiersz Broni.
Z przyjemnością go przeczytałam.
Wspaniale mieć dobre,grzeczne wnuki,które są
pociechą,podobnie jak wspaniale mieć cudowną
Babcię,którą jestem pewna,że jesteś,mnie niestety nie
był dane mieć babć i dziadków,zmarli przed moimi
narodzinami,a jedną babcię tylko raz widziałam przed
jej śmiercią.
Pozdrawiam Cię serdecznie i życzę miłego weekendu:)
ładny ciepły wiersz)+
Wnuki to bogactwo i taka Babcia też, pozdrawiam:)
babcia to szczęście które ich
spotkało.
Pozdrawiam serdecznie
mieć taką babcię to szczęście :)
Na pewno wnuki są bogactwem, szczególnie gdy są takie
jak Twoje Broniu, miłego popołudnia
Broniu może i nie jesteś bogata ale masz bezcenne
wnuki dobry wiersz Pozdrawiam Broniu:))
I ode mnie dla wnuków wszystkiego naj... pozdrawiam
Bronisławo-:-)
Cieply udany wiersz pozdrawiam