moje niebo
moje niebo jest ukryte w kroplach
deszczu
na klawiszach parapetu tańczy blusa
szukam dźwięków w łanach zboża i
wersetów
tam gdzie cisza wśród chabrowych łąk się
wzrusza
biegnę myślą gdzieś daleko za horyzont
by wyzwolić się od barier które duszą
chwycić tęczy koralowy splot dopłynąć
do przystani która zamknie usta smutkom
moje niebo jest przyjazne każdej
prawdzie
przy nim zwykle falsz upada na kolana
choć nie anioł czasem z chmury coś tam
zgarnę
i otworzę okno marzeń tylko dla nas
Komentarze (30)
Pieknie jest pod Twoim niebem :)
Pozdrawiam serdecznie :)
pięknie....
pozdrawiam:-)
Ładnie, ciepło, melodyjnie:)
Nareszcie wiersz!
Dzięki - za Niebo:)))
podoba się
Ładny dwunastozgłoskowiec.
Miłego dnia, magdo* :)
piękne jest Twoje niebo, bardzo* pozdrawiam
Pięknie Magdziu i refleksyjnie. Pozdrawiam.
Piękne jest Twoje niebo i refleksja.Pozdrawiam
serdecznie:)
To znaczy nasze niebo znowu niedomówienie i nie wiem o
co chodzi Pozdrawiam
niech Twoje niebo zawsze jaśnieje błękitem -
rozmarzylem sie i ja
pozdrawiam
"moje niebo" czyli Twoje - w sercu Swoim skrywasz, i
dobrze że są przecieki: "tylko dla nas"
:)
Wybacz mi magdo* tę wcześniejszą uwagę. Dzisiaj
jestem prawdziwą "wolnomyślicielką". Wreszcie
przeczytałam jak należy:)) Pozdrawiam.
Magdo pięknie,czarująco lubię czytać Twoje
wiersze.Pozdrawiam serdecznie.
Pięknie:)