moje pudełko

zamknięta w sobie czekam na ..?

Zamknąłeś mnie w pudełku,
jak stare buty-których żal spalić.
Wyniosłeś na strych,
do kiedyś tam,pomyślałeś-albo nie.
Kiedyś musisz posprzątać
na strychu -odnajdziesz mnie.

Pudełko małe ciasne,
ja w nim z garścią wspomnień-czekam.
Na co -zadaję pytanie,
codziennie- na sprzątanie .
Nawet jeśli spalisz ostatni most.
Moje wspomnienia pozostaną.


Dziś ktoś otworzył pudełko,
lecz to nie byłeś Ty.
Miał jasne oczy,
miał uśmiech jak słońce
ciepły.
Wziął moją dłoń,
moje wspomnienia też wziął.
Pudełko spalił.

autor

sarenk@

Dodano: 2006-02-05 14:29:58

Ten wiersz przeczytano 443 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie