Moje wspomnienia.

Kiedy miasta zasną
a ludzie oddadzą się
w ramiona snu,
to po moim policzku
powoli i bezszelestnie spływają
raniąc dogłębnie serce,
rozrywając myśli.
Przez nie
budzę się nocą,
a moje oczy krzyczą
szukając ukojenia.
Dzięki nim
mogę marzyć,
wyrastają mi anielskie skrzydła,
tylko po to,
by uciąć je mogło zimne spojrzenie.
Przy nich
świat jest
przerażająco piękny,
a kwiat
boleśnie ukaja moje sny.
Takie są

MOJA WSPOMNIENIA!

autor

pigula14

Napisany: 2006-07-06 Dodano: 2006-07-06 09:58:10

Ten wiersz przeczytano 403 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie