O moście w Awinion

K.K.Baczyńskiemu i miłośnikom piosenki E.Demarczyk (muz. A.Zarzyckiego)

Ten wiersz jest zwykłym rozsądku błaganiem
o ukojenie zmysłów ciszą
tych wszystkich, którzy motyw słyszą
nutek złączonych w nieba dzwon
widzą tancerzy wirowanie
i sukien śpiewne migotanie
Tak niewidzialnych idealnie
„na moście w Awinion”

Panie Baczyński coś Pan zrobił
na ścianie mej słoneczną żyłką
różane pąki ciszy kwitną
i drży jak drzewna struna klon
tańczą liściaste suknie panien
w pięciopalczastej złotej ramie
Wbiłeś mi w mózg muzyczny motyw
o moście w Awinion

Ten most jak struna łączy brzegi
i w duszy się odzywa zewem
i sprawia, że samotnie siedzę
wpatrzony w falującą toń
srebrzystozłote kołysanie
zwodniczoptasie świergotanie
Fantazji i obłędu rzeki
pod miastem Awinion

Poeta zginął, lecz most stoi
i wszyscy widzą wciąż madonny
co z bryk zsiadają sześciokonnych
i idą pod gotycki tron
gdzie Baczyńskiego jest władanie
gdzie poetyckie królowanie
Aby na jego cześć zapląsać
z panami z Awinion

Przysięgam, kiedyś tam pojadę
by dotknąć tego, co wciąż słyszę
smakować orzechową ciszę
na balustradzie oprę dłoń
zanurzę się w poezji wodzie
i ruszę w panien korowodzie
Aby zaśpiewać i zatańczyć
„na moście w Awinion”

autor

komnen

Dodano: 2007-03-11 08:19:35

Ten wiersz przeczytano 852 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie