A może jednak...
po co znów dzisiaj opowiadasz
o jakichś winnych wzrostach akcji
gdy nie przyswaja takiej wiedzy
jeśli ma bliżej do akacji
czemu rozprawiasz z pasją uczuć
o rozmnażaniu pantofelka
ona na widok tuż za oknem
wróblowej parki to wymięka
czy mógłbyś raz choć tak na chwilę
okołosenne wam marzenie
położyć obok przy jej sercu
i poczuć ciepłem jak dojrzewa
autor
Rozalia3
Dodano: 2022-04-25 21:45:09
Ten wiersz przeczytano 1207 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Przepiekna puenta
Pozdrawiam
Dziękuję serdecznie wszystkim gościom za zatrzymanie
się przy wierszu i pozostawione słowa:)
Pozdrawiam was bardzo ciepło i życzę miłego, udanego
dnia:)
Tęsknota za ciepłem i dotykiem przenika. Pięknie :)
fajnie jest gdy świat materialny i duchowy potrafią
się wzajemnie przenikać.
Rozjeżdżają się ścieżki, gdy jedna ze stron twardo
stąpa po ziemi, a druga wiecznie buja w
obłokach...Pozdrawiam :)
A on wisus jeden, wyrywa się jak serce.
Piękna, rozmarzona tęsknota do miłości wpatrzonej,
ślepej, głuchej na cały świat.
Bardzo piękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie
Za Krystek, urokliwie rozmarzony wiersz, pozdrawiam
serdecznie, Rozalko:)
Piękne rozmarzenie,
pozdrawiam serdecznie:)
Ślicznie, marzenie a położyć przy sercu, niech
dojrzewa i się spełnia.
Pozdrawiam serdecznie :)
Każdy wers przesycony jest tęsknotą za bliskością,
nadzieją na rodzinne szczęście. Pozdrawiam cieplutko:)