Patrzę...

..zadziwiająco spokojnie wylałaś swój żal.

chciałem tylko zauważyć, ze pryzmat to bryła
składajaca sie z conajmniej dwóch płaśkich ścian nie
prostopadłych do siebie i światło białe przechodząc
przez nie rozszczepia się na tzw. widmo czyli tecze
barw w zależności od długości fal ;) - pozdrawioam :)

Smutny wiersz, ale życie kołem się toczy. jutro będzie
nowy dzień.

co by sie nie dzialo trzeba szukac szczescia w zyciu,
bo czas leci nieustannie.

życie bez koloru ... smutek . Szkoda .Ładny wiersz

Nadzieja jest potrzebna do życia.

Wiersz napisany smutną chwilą, dobre metafory
pogłębiają jego wyraz.

Wyjęlaś wiersz ze smutnej szuflady?Teraz nadzieja ma
kolor zielony.+

kolory są wszędzie, otaczaja nas zewsząd. tylko trzeba
je dojrzeć a czasami dusza nam zakłada blokadę.... ot,
co robio smutek. pozdrawiam

Zostawiam plusik i życzę świata takiego, jak ten który
widać przez różowe okulary :)

Więcej nadziei i świat nabierze kolorów.

Świetny wiersz.. Znam coś takiego... Czasem tak bywa..
Życzę, aby w końcu wszystko pomalowało się zieloną
kredką optymizmu/.//

Z tymi barwami różnie bywa, latek przybywa a miłość
ubywa...a miało byc jak w raju...

szarośc naszych dni....własnie taka jest jak a
ukazujesz bez barwy i
blasku....brawo......pozdrawiam...

Smutno było na beju przez te dni bez Ciebie. Wracasz
pięknym, doskonałym wierszem chociaż smutek szary z
niego się sączy.
Jeszcze będzie kolorowo, uwierz, warto.
Pozdrawiam majówkowo! :))))))))))))))))))