Może kiedyś

Może kiedyś poczuje radość na twarzy znów,

ale teraz pragne wiecznego snu,

bez bólu i pełnego róż,

być może kiedyś odnajde w sobie nadzieje aby żyć,

ale na razie widze tylko mrok,

oplatającymoje ciało jak pajęcza nić,

może kiedys odnajde spokój mojego sumienia,

bo wiem jak morze boleć dotyk odrzucenia,

wszystko wydaje mi sie koszmarem,

cienie wokół jakby z grobów powstałe,

ciemność i mrok osnuwa mnie tajemniczą potęgą,

jakby mnie życie było mogiłą,

ktoś przeszedł bezszelestnie,

wziął mnie za ręke,

i zaczął prowadzić na skraj istnienia,

uciekłam bo wiem że to nie ta chwila,

pobiegłam przed siebie na odzew przeznaczenia,

i skoczyłam w nieznaną pustkę,

na dno mojego serca,

już nie wiem co jest prawdą a co snem,

czy kiedyś moje życie sie zmieni?

autor

sweatgirls

Dodano: 2005-10-30 17:34:18

Ten wiersz przeczytano 484 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie