Moze kiedys napisze wiersza

Tu jest poczatek.

Nakarmiony plastikowym chlebem
uloze sie do kamiennego snu
w ktorym pojawi sie
nieistniejaca ona

obudze sie rano a bedzie poludnie
poczekam az usmiechnie sie cudnie

a wczesniej rozmyslal bede o tym
jak pieknie bedzie wygladac
i jak jeszcze piekniej gdy ja zobacze

bo nie ma nic bardziej dziwnego nad to
ze w myslach moich jest idealem,
a naprawde jeszcze piekniejsza
to tak jakby wyobrazac sobie kogos
idealizowac ponad miare
i zobaczyc go,i wiedziec
ze nie umie sie tak marzyc i snic
by zobaczyc takie piekno

a przez piekno rozumiem wszystko
co mile,pozytywne i smieszne

i zawsze dziwi mnie
gdy wyobrazenia tak juz wspaniale
i spotykam ja,i znow zaniemowilem.

A tu koniec. I tak dalej..

autor

unwritten

Napisany: 2007-01-01 Dodano: 2007-07-07 04:18:43

Ten wiersz przeczytano 467 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie