Ona

Błękitny poranek spowity mgłą,
Odsłonił oblicze jej.
Podejść bliżej?Czy aię na to odważyć?
Czyż jej uroda nie powinna parzyć?
Ale wreszcie spełza mroczna bariera,
Odgłos bicia jej serca do ciebie dociera,
Zbliżasz się jednak mrozu grot,
Przeszywa cię na wskroś.
oddalasz się wtedy z pola walki z miłością,
I ztaczasz walkę z bezsilnością.
Po zniszczeniu sideł słabości,
od nowa gonisz do jej lubości.
Ponad burzę potężnych energii,
Docierasz do jej skarbnic wielkich.
Gdyś zdobyłjuż twierdzę przecudną,
Wróg szykuje zdradę obłudną,
Nie poświęcasz wybrance czasu zbyt wiele,
Teraz wolisz w zaciszu chodować zielę,
Więc noc księżycowa czerwienić się poczyna,
Śpiew demona unosi się w głos mężczyzną.
Wszystko dziś inne po utraconej,
Czas powrócić do pustki swojej,
Artyma uleciała w niebieskie wrota,
I poczęła pieśnią na pożegnanie motać.
"Sekret mój niestrzeżony,
Być winien sekretem swojej żony,
lecz czyżeś mnie naprawdę kochał,
Skoroś mi życia swego nie oddał?"

autor

Anonymus

Dodano: 2004-05-26 17:36:07

Ten wiersz przeczytano 633 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie