Może przeczytasz?
Zobaczyłam cię, jak w deszczu szłaś.
Mokre włosy, przemoknięty płaszcz
miałaś.
Wysmukła sylwetka ta sama, co kiedyś
ale twarz inna - przygnębiona,
zniszczona.
Poznałam cię - Ewa, kumpela z młodych
lat.
Przystanęłam i wykrzyknęłam twoje imię.
Przeszłaś obojętnie, jakby nie widząc
mnie
Zabolało. Stałam i patrzyłam jak
znikasz.
Ty, która zawsze promieniowałaś
uśmiechem
i to, co najlepsze umiałaś z życia brać.
zachwyt, podziw i zazdrość wzbudzałaś,
dziś załamana, nieobecna dla świata.
Deszcz wciąż padał, jakby niebo płakało.
Po mojej twarzy spływały krople i łzy.
Podwójnie zraniona szukałam odpowiedzi -
dlaczego życie i czas zmieniają nas
a fortuna wciąż kołem się toczy?
Co z Tobą Ewo?
Komentarze (32)
Tak to prawda. Sytuacje życiowe zmieniają nas nie do
poznania. Często trudno o nich zapomnieć. Takim
ludziom potrzebna jest pomoc.Pozdrawiam.
Czas płynie z różną szybkością, dla jednych szybciej,
dla innych wolniej, a życie też obchodzi się różnie,
jak napisałaś w poruszającym wierszu, fortuna kołem
się toczy. Pozdrawiam