A może warto...

Byłeś mi wszystkim – niebem i chlebem
osłodą życia w pochmurne dni.
Teraz odchodzisz, dlaczego? – nie wiem
serce rozdarte a w oczach łzy.

Miłość i zdrada wciąż idą w parze
jak nierozłączne siostrzyce dwie.
A intuicja przynosi w darze
przyczyny pustki gdy coś się rwie.

Czy warto kochać? czy warto marzyć?
nie warto ufać - bo przyjdzie dzień.
Kiedy się wszystko nagle zawali
a po uczuciu zostanie cierń.

autor

Sabrina

Napisany: 2007-02-20 Dodano: 2007-02-24 02:08:52

Ten wiersz przeczytano 432 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie