,,Mrok

Strach, wielka przepaść,
dreszczy nurt płynącej wody,
który stanie przed mrokiem.
Od zaraz i zachłyśnie się
nim od wnętrza,
Lecz nie utonie.

Lęk, ciemność
w odcieniu granatu skrzypiącego podłoża,
które staje się elementem
kuśtawki przepaści.
Budzi się i znika,
Lecz nie na zawsze.

Załamanie, obłuda,
wytrwałości cel ukryty,
który pomoże wynurzając się.
I jak Etna spadnie w dół
z dużym naciskiem,
Lecz do końca się nie rozpryśnie.

Zagadnienie, trop.
Wskazówki dobra powiewu wiatru
wśrod zimna, które przenikają,
jak zapach przenika przez mroku oblicze,
Lecz nie zostaną zbadane.

Odczucia niezbadane zostaną do końca...

Moża troche inna interpretacja ale chodzi mi o niezbadane odczucia człowieka, miłości.

autor

...spełnione marzenia...

Dodano: 2005-10-09 00:48:28

Ten wiersz przeczytano 375 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie