Mroki duszy

Uff, ulżyło:-) wiem, że autor wie najlepiej jak
powinien wyglądać jego wiersz i co chce przekazać.
Jeśli się nie gniewasz, to dobrze, miło, że lubisz
słuchać podpowiedzi. Pozdrawiam raz jeszcze:-)

podoba mi sie pozdrawiam

mnie też się podoba. Okrojony bardziej:) pozdrawiam

Twój wiersz ma coś, jakąś głębię, która mi się podoba.
Pozwoliłam sobie na swoją wersję, ciut powycinałam
zaimki. Jeśli spodoba Ci się - bierz - jeśli za duża
ingerencja - przepraszam. Pozdrawiam autorko


Uciekam przed ciepłem słów
których szukałam.
Przed ramieniem
na którym mogłam się wesprzeć,
gdy spadałam w dół.
Uciekam od słów,
które sprawiały radość.
Odwracam się,
choć tak niedawno
wołałam twoje imię.
Zapominam,
oddalam się
i już mnie nie zobaczysz,
gdy zniknę w mroku duszy.