/myśl/

Do przodu i do przodu, może to właściwy kierunek,
który nigdy nie zawodzi... Bo w końcu zawsze JAKOŚ TO
BĘDZIE :)

Iść ciągle iść - wspaniała myśl, ale dokąd skoro kręte
drogi, pod górę i na trasie parszywe nienawistne hieny
blokują drogę. W biegu szukam krainy słońca,
obiecanego raju gdzie prawo i sprawiedliwość jest nie
na sztandarze lecz na ziemi
dane przez Pana Boga w darze. Idę, biegnę i pędzę
przez 87 lat z wiarą że jutro dopędzę krainy gdzie
inne wymiary będzie miał świat. Pozdrawiam

Z przyjemnością przeczytałam.
zatrzymałam się na chwilę,
aby wziąć głęboki oddech...
Pozdrawiam:)))

donikąd - warto ulecieć i scalić.

podążanie to nasz zyciowy cel
iśc ciągle iśc w stronę....

Iść, ciągle iść w stronę słońca
W stronę słońca aż po horyzontu kres
Przyszły mi te słowa na myśl, pełen optymizmu wiersz
:)

tak, iść... do przodu, to słuszny kierunek :-)

Wiesz Suzzi,mnie też natychmiast przyszla na
myślpiosenka.A Twój wiersz piękny.Myślećpozytywnie.To
jest to.Pozdrawiam.

Ciekawy wiersz. Brzmi on jak piosenka. Dobrze się go
czyta.

krepdeszn dzięki serdeczne za wklejenie piosenki:)

A mnie Twój wiersz skojarzył się z piosenką zespołu
DWA PLUS JEDEN - "W stronę słońca".

Iść, ciągle iść w stronę słońca
W stronę słońca aż po horyzontu kres
Iść ciągle iść tak bez końca
Witać jeden przebudzony właśnie dzień
Wciąż witać go, jak nadziei dobry znak
Z ufnością tą, z jaką pierwszą jasność odśpiewuje ptak


Iść ciągle być w tej podróży
Którą ludzie prozaicznie życiem zwą
Iść, ciągle iść jak najdłużej
Za plecami mieć nadciągającą noc
Z najprostszych słów swój poranny składać wiersz
W kolorach dwóch raz zobaczyć to co niewidzialne jest

Iść, ciągle iść, trafiać celnie
W zawianej piaskiem trawy ślad
Być sobą być niepodzielnie
Oczami dziecka mierzyć świat
Iść, ciągle iść w stronę słońca
W stronę słońca aż po horyzontu kres

Mam nadzieję, że wybaczysz wklejenie tak długiego
tekstu zamiast komentarza:)

Bardzo miodowo to napisałaś, bardziej niż to jedyne
słodkie słońce.