Na brzegu smutku...
Na brzegu smutku - oczekiwanie
Na jasnosc duszy romantyczna
I przebudzenie, uczuc wezbranie,
Przemiane serca metafizyczna.
Rozblyska plomien w Twoich oczach,
Marzen odbicia i fantazji
Tak kolorowe jak przezrocza
Namalowane w wyobrazni.
Czy omen to, czy rzeczywistosc?
Czarujesz, czy odczuwasz szczerze?
Czy prawda to, czy bajka wszystko?
Jeszcze sie waham i nie wierze.
Czy moge liczyc na cos wiecej
Niz to co juz oczekiwalam?
Kobiety zawsze czuja sercem,
Mezczyzni - inna czescia ciala...
Prosze panow o nieobrazanie sie za ostatnia zwrotke, ale to przeciez prawda stara jak swiat. A ja naprawde lubie mezczyzn (moze nie wszystkich).
Komentarze (8)
Bardzo piekny wiersz. Napisany z serca i forma też mi
się podoba i tak płynnie się czyta. A mężczyźni są
rzeczywiście inni i tak im ciężko nas kobiety
zrozumieć.
bardzo ładny wiersz....wiele prawdy..i naszej czułości
jako kobiety, które wiele spraw rozumieją w inny
sposób/+/
Mnie też sie podoba i treść i forma,
delikkatny, serduszkiem pisany więc plusika zostawiam.
szczególnie fajne i prawdziwe są słowa że mężczyźni
myślą inną częścią ciała...a my czujemy sercem które
tak często musi cierpieć
Śliczny wiersz! trochę przekorny na koncu, ale
świetny!+
Wiersz mi się spodobał. Taka subtelnośc w
przekazywaniu prawdy znanej od zarania dziejów.
Pięknie...
Dlatego, że są z marsa :-) "Kobiety zawsze czuja
sercem" tak sobie mów. Fantazja i wyobraźnia się
dublują. W sumie nie jest tak źle z wierszem.
hm...ładny wiersz i taki ...prawdziwy , dobrze
napisany.