Na iwieckiej łące

Umiesz ujac kazdy szczegol w swoich wierszach az chce
sie je czytac,potrafisz pieknie oddac wszystko w
malowniczych barwach.Cudny obraz przyrody..

Oczywiście wiersz bardzo piękny, ale myślę, że mając
taki zasób słów powinieneś popracować nad rymami (inne
części mowy, myślę, że wiesz o co mi chodzi)

Przyrode sercem odmalowales , czary
zawisly nad laka,,,promienie slonca ku niebu Cie
uniosly i wieczne szczescie ofiarowaly..sliczny
wiersz.

Taką łąkę pamiętam z dzieciństwa i wszystko się zgadza
tak dokładnie i ślicznie ją opisałeś.

Czytając Twój wiersz przeniosłam się w czasy
dzieciństwa...Gdzież dzisiaj szukać stawów z
kumkającymi żabami?Bociany tylko widzę na
Mazurach,które odwiedzam co roku.Kaczeńce,lilie,polne
koniki...napisałeś tak o tym,jakbym to widziała

wiersz jak najbardziej ok jako całość, ale... Jak
soczysta zieleń może być jednocześnie spragniona?
Reszta bez zarzutów :)

widzę tę łakę bogatą w świerszcze skaczące, w kwiecie
pachnące i tylko brakuje figlującej pary ... na
przykład zajęcy.

I popłynęłam poprzez twą łąkę zbratana z ptactwem i
roślinami nawet przeszkodą nie był kopczyk tak
pracowicie przez kreta usypany.

Trzeba kochać przyrodę, żeby potrafić pisać o niej w
taki malowniczy i obrazowy sposób. Robisz to naprawdę
pięknie.

hmm...z przyjemnością przeczytałem Twoj
wiersz...piękne ,pełne barw obrazy przyrody...

Zgrabnie napisane i wreszcie coś optymistycznego. za
to plus, kolego :)

Ładny wiersz poczułam się jak na lekcji przyrody
,zakończyłeś też fachowo .

Bardzo lubie Twoje wiersze, pieknie opisujesz
przyrode.

Lubię wiersze, które sławią przyrodę, dają wytchnienie
i poprawiają nastrój. Wiersz dobrze zrymowany, lekko
się czyta.

"Ranek kielichy rzeźwiącej rosy wciąż opiekuńczo
rozlewał w trawie",cyt.aut.Pięknie namalowana piórem
przyroda.Nazwy roślin nie wszystkim znane,uczą
przynosząc wiele pożytku czytelnikowi.Ładne
epitety,rymy i rytm wiersza.Ciepły ,delikatny.Świetnie
się go czyta i widzi cały ten obrazek.