Na końcu światła
I odleciała
w niepogodę.
Jeszcze pod chmurą
się chybocze
wyblakła czerwień.
Wieje chłodem.
Ona już w niebie,
a ja
w kropce.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2016-07-31 18:22:31
Ten wiersz przeczytano 3112 razy
Oddanych głosów: 81
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (83)
Pięknie. Miło się czyta. Pozdrawiam.
Bardzo ładny...
milutkiego dzionka Zosiaczku :)
Zastanawiam się czy o miłośc czasem nie chodzi ?
Bardzo ładnie i tajemniczo
Podoba mi się Twój piekny wiersz
Pozdrawiam serdecznie :)
Cudne jak marzenia ulotne ...+++
ładnie:)
:) Nakropkowana peelka? Pozdrawiam :)
Twoje wiersze są tak piękne i doskonałe w formie, że
to aż boli...
O tu! pośrodku...:-)
Cieplutko :-)
Jakie piękne "Biedroneczko leć do nieba":))
Bardzo.
Dziękuję wszystkim za poczytanie i komentarze :)
Jutro do Was zajrzę.
Dobrej nocy.
Cudeńko :) tak pięknie przekazać rozstanie .
Serdecznie pozdrawiam
Cudeńko :) tak pięknie przekazać rozstanie .
Serdecznie pozdrawiam
Biedroneczko, leć do nieba..;-)) A puenta o kropce -
super.
Jeśli w niebie -
to zgodnie z tym co odmawiamy
'jako w Niebie tak na Ziemi'
ma fajnie.
A w kropce - jest lepiej niż w przecinku; bynajmniej
nikt nie przecina, nie przetnie, nie utnie i na
czterech łapkach metodą kota znów się mota.