na łeb...

...Niczym kraina odległa
niczym, gdy tęczą nie malowana,
gdy miast z wiosną zakwitać
małymi kłamstwami zbledła
a rosa potu...
bez smaku...
wyrazu...
po cichu bez słowa...
skonała w milczeniu
bo zbyt zwykła,
zbyt groteskowa...
a dusza spragniona
spod samego szczytu
choć o krok malućki
była od nieba...
spadła
runęła w dół
bo gdy skrzydeł zbarkło
zbyt silną okazała się
zawistna matka nasza
ziemia...

autor

maryjan1977

Dodano: 2007-07-23 22:23:28

Ten wiersz przeczytano 472 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie