na obczyźnie

Dla szukających swojego szczęścia z dala od tych których się kocha

na obczyźnie

nieprzyjazny chodnik głaskany okiem
śmieciami straszył w szkockiej dzielnicy
przepocone dłonie dziurawe kieszenie
miedziaki gubione których nikt nie liczy

okruchy niechciane rozsiane bez żalu
radością o świcie dla oczu bywały
zamglone bez blasku na widok moniaków
świeciły jak słońce zwycięski hymn grały

zesztywniałe stawy biły niski pokłon
pozwalając czołu całować w podzięce
popuchnięte palce jak sroka złodziejka
wybierały blaski barwniejsze od tęczy

tęsknota jak zmora dusiła nocami
kładąc się na piersiach szeptała do ucha
zaciskała zęby głębiej przenikając
przykrywała szlochem samotnego ducha

autor

dobry czas

Napisany: 2007-04-25 Dodano: 2007-05-01 18:46:34

Ten wiersz przeczytano 529 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie